Гародня - вёска ў Аршанскім раёне Віцебскай вобласці Рэспублікі Беларусь. Для гэтага населенага пункта на сайце Radzima.net ёсць наступныя даныя:
 -  ў геаграфічныя каардынаты мясцовасці і размяшчэнне вёскі Гародня на падрабязнай старой мапе пачатку ХХ стагоддзя і сучасных мапах, а таксама на саталітарных здымках Google Maps - Google Мапы; на мапе
- адміністрацыйна-тэрытарыяльная прыналежнасць у складзе Расійскай імперыі (1900-я), БССР (1924-1926), Рэспублікі Беларусь (2017);
- каталіцкая парафія, да якой адносілася/адносіўся вёска Гародня на пачатку ХХ стагоддзя;
- за якія гады захаваліся метрычныя кнігі аб народжаных, уступаючых у шлюб і памерлых дадзенага прыходу;
- адрас архіву, ў якім захоўваюцца метрычныя кнігі;

Гэта інфармацыя даступна для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium планам.

Пакінуць паведамленне

*
*
*
*

Паведамленні:

УРОЧЫШЧА ЛАСКА

У пачатку 20-х гадоў 18 ст., пасля заканчэння спусташальнай Паўночнай вайны, вярнуўся ў Оршу яе карэнны жыхар Раман Храстоўскi. Быў ён у той час ужо немалады, увесь зранены ў баях, нялёгкiя ваенныя шляхi дрэнна сказалiся на яго здароўi. Але i вяртанне ў родны край прынесла аршанцу мала палёгкi, - тут, у амаль поўнасцю спаленым горадзе, не знайшоў ён нi сваякоў, нi каханай, нi прытулку. I вырашыў Раман пайсцi шукаць па белым свеце лепшай долi. Шмат земляў наведаў ён на працягу доўгага часу, - бываў у святых месцах, бачыў вялiкiя гарады i маленькiя вёсачкi, плаваў па моры i рэках, ды нешта не траплялася шчасце на яго шляху. Па схiлу жыцця гэты чалавек ужо панура крочыў да сканчэння сваiх дзён, памiраць жа вырашыў на радзiме - бо вабiла i снiлася кожную ноч з маленства любая Орша...
Ужо зусiм блiзка быў родны горад, калi застала Рамана ў дарозе страшэнная навальнiца. Магутны вiхор адно за другiм валiў векавыя дрэвы, цемра i моцны лiвень заблыталi шлях падарожнiка. Некалькi гадзiн блукаў ён пад жудаснае завыванне ветру i шум дажджу, але не мог знайсцi нi дарогi, нi сховiшча. Ад стомы Раман амаль страцiў магчымасць рухацца, калi асляпляльная блiскавiца маланкi, яе рэзкi пранiзлiвы гук i хваля гарачага пругкага паветра збiлi яго з ног i пазбавiлi прытомнасцi...
Ачуняў Раман у добра знаёмым яму з маладосцi месцы каля Оршы. Лагодную плынь невялiкай рачулкi ахiнала высокатраўе квяцiстых лугоў, крыху далей з двух бакоў цягнуўся хваёвы лес, жытнёвыя палi. Мякка струiўся залацiсты сонечны свет, усё наваколле напаўняла ласкавая ранiшняя цеплыня. Тут адчуў Раман нейкую незвычайную бадзёрасць, здароўе i сiлу, а калi нахiлiўся да вады каб напiцца, убачыў адлюстраванне таго, якiм быў ён у далёкай маладосцi. Працягам тутэйшых казачных дзiвосаў стала сустрэча з дзяўчынай, якую Раман кахаў дваццаць гадоў таму назад.
Тут жа i пражылi яны разам у шчасцi, радасцi i багаццi астатак свайго жыцця, а мясцiне гэтай за шчодрасць прыроды i ласкавасць лёсу далi назву Ласка. Да пачатку 20 ст. жылi тут i нашчадкi Рамана. Падмуркi сядзiбных пабудоў, муры бровара - рэшткi маёнтка Храстоўскiх, - своеасаблiвыя "графскiя развалiны", яшчэ i сёння добра прыкметны на ўзвышшы правабярэжжа маленькай рачулкi Пачалiцы ля ўскраiны вёскi Гародня, а за яе заходняй ваколiцай вышэй па рацэ пачынаецца маляўнiчае, тое самае ўрочышча Ласка.
Zdravstvuyte. Moi papa rodom is Gorondi and yego familia Lapitsky. Ya by ochen hotela znat geneologiyu etogo imeni. Spasiboадказаць

вёска Гародня на фотаздымках з сайта Radzima.org

фотаздымкі дадаў(ла) К. Шастоўскі