2024-09-08 Константин Сидорчик

Всем доброго времени суток! Ищу своего деда. Моя бабушка Ева Сидорчик родилась в деревне Ивезь в 1915 году. Она родила моего отца Сидорчик Александра 12 августа 1939 года. У него в официальных документах записан 1940 год рождения. По рассказам родственников Ева прятала новорождённого сына от НКВД в 1939 году, боясь репрессий, потому,что отец Сидорчик Александра-сын пана. Родители Евы польского происхождения- Сидорчик Лукаш и Анна. О них мне вообще ничего не известно. По рассказам родственников мой дед приехал с родителями - панами, которые купили в тех местах имение.Этого пана все называли "американец", потому, что он приехал с долларами. Ищу любую информацию. адказаць

2024-09-13 DZMITRY

вот вам любая информация . https://www.radzima.net/ru/gmina/dworzec.html и вот - https://fk.archives.gov.by/fond/26451/адказаць

2024-03-04 Aleksandra Martyniak

Dzień dobry poszukuje informacji o rodzinie ze strony mojego dziadka pochodzącej z Dworca. Nazwiska to Owsianik, Kuryłło, Barbaszyński, Ugrynowicz (ewentualnie Uhrynowicz), Bartak.
Pozdrawiam Ola адказаць

2025-04-15 Mirosław Owsianik

Cześć, moi przodkowie ze strony dziadka ze wsi Kożuchowce niedaleko Dworca noszą nazwisko Owsianikадказаць

2023-03-28 Ewa Stasiak-Zrubik

Poszukuję informacji na temat mojego dziadka Zdzisław Bułynko, ojca mojej matki. Urodził się 01 lipca 1881. Prawdopodobnie w województwie nowogrodzkim. z moich informacji wynika gmina Dworzec.
Wiem, że zakupił tam mały majątek. Wiem, że pojechał na wojnę rosyjsko-japońską. Więcej informacji nie posiadam. Jeśli ktoś miałby więcej wiadomości lub jakieś foto, to bardzo proszę o powiadomienie drogą mailową na adres; ewamaria2611@gmail.com.
Dziękuję i pozdrawiam.адказаць

2016-02-11 Julia Jarmoła

Witam!
Moja rodzina ze strony ojca jest związana z miasteczkiem Dworzec przynajmniej od połowy XIX w. Sporo o samym miasteczku wiem z rodzinnych przekazów, ale chciałabym to jeszcze poszerzyć,dlatego też mam prośbę o nazwy ulic miasteczka przed wojną. Wiem, że była Kościelna, Mołczadzka i Garncarska, ale to zaledwie trzy, a było ich więcej.
Chodzi mi też o warsztaty rzemieślnicze, poza fotografem ( pan Ruszczyk) i szewcem.
W miasteczku były dwa urzędy gminy, była poczta,cukiernia, prężnie działał dom ludowy, była orkiestra,na stacji zatrzymywały się pociągi osobowe, była też bocznica.
Kto wie więcej, proszę o podzielenie się swoją wiedzą.
Pozdrawiam,
Julia Jarmoła

2014-04-30 Артур Ляшнеўскі

Князёўна Марыя Радзівіл (з Завішаў) вырашае ахвяраваць свой палац з надзелам зямлі якому-небудзь каталіцкаму ордэну, які б змог узмацніць каталіцызм на гэтых тэрыторыях, што моцна былі падданыя русіфікацыі і прапагандзе праваслаўя. Таксама князёўна хацела, каб законнікі гэтага ордэну заняліся адукацыяй і прафесійным выхаваннем мясцовай моладзі (польскай і беларускай), якая расла ў беднасці і патрабавала асаблівай апекі. Выбар князёўна Марыі паў на салезіянаў, аб якіх яна не так даўно пачула за мяжой.
Салезіяне ахвярнасць князёўна прымаюць з вялікай падзякай і бачаць у гэтым неспасцігальную Божую ласку. Арганізатарам новай салезіянскай супольнасці быў кс. Людвіг Гастыла SDB, армейскі капелан у званні маёра, які прыбывае ў радзівілаўскую сядзібу ў чэрвені 1921 года.
Князёўна Марыя апрача прыгожага палаца ахвяроўвае салезіянскаму таварыству таксама 250 гектараў зямлі і 1000 гектараў лесу. Гэтая ахвяра была складзеная князёўнай на памяць аб трагічна загінуўшым ў Пецярбургу мужы, Міхале Радзівіле, для сіротаў першай сусветнай вайны, а таксама на будоўлю базілікі Найсвяцейшага Сэрца Езуса, якую будавала князёўна ў Варшаве. Законнікі планавалі адправіць пэўную колькасць дрэва на будаўніцтва гэтай велічнай святыні (сёння гэтай базілікай апякуецца салезіянскае таварыства).
Першы салезіянін у Дварцы – кс. Людвіг – распачынае працу па пераўтварэнні арыстакратычнага палаца ў выхаваўча-адукацыйную пляцоўку. У будынку палаца дабудоўваюцца дадатковыя пакоі, а таксама студэнцкая капліца, над якой узвышалася палацавая вежа з нанова ўстаноўленым на даху крыжам. Каля палаца паўстаюць будынкі сіроцкага дому, школы і інтэрнату для студэнтаў-рамеснікаў. Апрача гэтага на адлегласці 500 м знаходзіўся гаспадарчы фальварак, у якім было каля 60 галоў рагатай скаціны, у такой жа колькасці авечкі і свінні, а таксама пара дзясяткаў працоўных коней.
Новая пляцоўка атрымала апекуна, св. Юзафа, прачыстага абранніка Марыі. Закладальнікі пляцоўкі жадалі прыблізіць да хлопцаў, якія будуць вучыцца ў школе, постаць гэтага святога як узор працавітасці, цнатлівасці і мужнасці. Пляцоўка выхоўвае хлопцаў, а таксама навучае прафесіі ў двух галінах: сталярскай і абутковай. Ужо з 1 красавіка 1922 года пляцоўка адчыняе свае дзверы для першай групы сіротаў колькасцю 24 чалавекі. На працягу наступных гадоў гэтая колькасць вырастае амаль у 10 разоў.
Прэстыж і хвала прафесійных школ у Дварцы, што на Навагрудчыне, хутка расце, і ў 1925 годзе школы былі зацверджаныя праз дзяржаўныя ўлады (на той час гэта была тэрыторыя Польшчы). Сталярскі кірунак школы вялікім тэмпам пачаў развівацца, на жаль, абутковыя класы былі ў 1928 годзе расфарміраваныя, і школа пачала працаваць толькі ў адным кірунку – сталярскім. Канчатковае зацвярджэнне пляцоўкі ў Дварцы і поўнае яе прыняцце праз салезіянаў наступае ў 1927 годзе.
У 1934 годзе салезіяне прымаюць пад сваю апеку таксама мясцовы парафіяльны касцёл пад тытулам Божага Цела. Дварэцкі касцёл уфундавала князёўна Апалінарыя Пратасевіч у 1905 годзе. Грошы на будаўніцтва князёўна пазычае ў Радзівілаў, і ў хуткім часе ў даўнім мястэчку з’яўляецца новы каталіцкі храм – твор неабарочнага стылю. Да парафіі на тыя часы належала 13 вёсак з 4300 парафіянамі, а таксама філіяльны касцёл у Наваельні.
17 верасня 1939 года савецкая армія ўваходзіць у Дварэц. Амаль раптоўна з гвалтам займаюць салезіянскую пляцоўку, выкідваючы на вуліцу салезіянаў і выхаванцаў школы. Урачыста на школьным дзядзінцы паляць падручнікі, архіў, багатую бібліятэку і літургічныя кнігі салезіянскага дому. Разам з будынкамі савецкая ўлада канфіскуе ўвесь маёнтак дварэцкіх салезіянаў.адказаць

2014-03-19 Piotr Baran

Witam czy istnieje jeszcze miejscowość- hutor Trubowszczyzna???Pozdrawiam będe wdzięczny za odpowiedźадказаць

2014-01-02 Вікторыя Воўкава

Вітаю! Шукаю інфармацыю пра мястэчка Дварэц і яго ваколіцы, а таксама старыя фотаздымкі царквы, касцёла, млыноў, сядзібы, жыхароў і г.д.

2013-05-31 Piotr

poszukuję informacji o rodzinie. byli właścicielami lub dzierżawcami młyna w miejscowości Dworzec

2015-01-13 Krzysztof Minkiewicz

Mój dziadek Roman Minkiewicz był właścicielem młyna. Majątek został skonfiskowany przez władze sowieckie w 1944 roku, a dziadek został zesłany na Sybir. Został wypuszczony po śmierci Stalina, ale do mojej babci Janiny już nie wrócił. Babcia z moim tatą Andrzejem w 1944 uciekła do Polski.адказаць

2010-02-05 Jan Fibek

Dworzec (Дварэц) – parafia p.w. Boże Ciało
(miejscowość położona ok. 6 km. na pd od Nowojelni na drodze Dziatłowo-Baranowicze)

1516-1657 – drewniana świątynia (do „Potopu”)
1516 – budowa pierwszego drewnianego kościoła, w dobrach (miasteczku) rodziny Kiezgaiłów.
1653 – podymne z plebani od 63 domów wynosiło 94 złp. 15 gr.
1654 – istnieje tu drewniana świątynia na planie krzyża
1656 – zniszczenie świątyni

1668-1793 – w diecezji wileńskiej (do wojny pn.)
1668 – powstała nowa budowla kościelna, z obrazem NMP
1669 – parafia w dekanacie Słonimskim (Synod Sapiehy).
1673-1674 – ks. Jan JUREWICZ (p)
1673 – podymne z plebani pobierano od 37 domów.
1674 – konsekracja nowo wybudowanej drewnianej świątyni; wewnątrz znajdował się Cudowny obraz NMP.

1711-1793 – w diecezji wileńskiej (do rozbiorów)
1716-1717 – ks. Maciej Melchior STASZKIEWICZ (p)
1717 – wizytator stwierdził „kościół z drzewa ciosanego”
1744 – parafia w dekanacie słonimskim, z filia Nowojelnia; do parafii Dworzec należały miejscowości: Dworzec, Oziorany, Kołodzieżniki, Nowoielna, Połonka, Ciecieyki, Litaworce, Wiedrowicze, Pronikowszczyzna, Rybołowy, Siemionowicze, Krzemienica, Obelkowicze, Piaskowszczyzna, Kuliki, Tarasowicze, Połubeczki, Sudzki, Repki, Borowiki, Piotrasze, Zychowicze, Słowikowszczyzna, Korniewicze, Ciecieyki, Krzemienica, Pronkowszczyzna.
1781 – parafia w dekanacie Słonimskim liczy 1.255 kat. , w szkole parafialnej uczy się 7 dzieci.
1792 – ks. Wawrzyniec GLINDZICZ (c, dz., kan.)

1794-1865 – w diecezji wileńskiej (do powstania)
1863 – parafia liczy 2183 kat.
1866 – zamkniecie filialnej kaplicy Nowojelnia.

1865-1905 – w diecezji wileńskiej (do ukazu)
1871-1872 – o. Karol SOROCZYŃSKI (MIC) (a),
1872 - parafia w dekanacie słonimskim, liczącą 2.231 kat., kaplica Dworzec (cm.).
1884 – parafia liczy 3.490 kat.
1889-1892 – ks. Wojciech STECKI (a)
1892 – parafia w dekanacie Słonimskim, liczy 3748 kat.
1902-1905 – ks. Metard UŻUMEDZKI (p)
1904 – istnieje tu drewniany budynek świątyni „sześciokątna rotunda”.
1905 – parafia liczy 3.892 kat.

1905-1925 – w diecezji wileńskiej
1905-1908 – ks. Metard UŻUMEDZKI (p)
1905 – budowa obecnej murowanej świątyni (styl eklektyczny i neobarok), nakładem parafian i M. Radziwiłła
1906 – parafia w dekanacie Słonimskim, liczy 3.894 kat., kaplica Dworzec (cm.), Białogórna.
1907 – ukończenie budowy , parafia liczy 3.986 kat.
1908-1909 – ks. Beno KAJ (a)
1910 – parafia liczy 4000 kat., kaplice: Białogóra, Dworzec (cm.)
1910-1912 – ks. Jan SIEMASZKIEWICZ (p)
1912 – parafia liczy 4.000 kat.
1912-1919 – ks. Władysław MATULIS (p)
1914 – parafia liczy 4.000, kaplica Białohura.
1920 – parafia Dworzec w dekanacie Słonimskim, liczy 4.000 kat., kaplice: Białogórna.
1922 – erygowanie parafii
1923-1925 – ks. Henryk DRAHEL (p)

1925-1989 – w archidiecezji wileńskiej
1925-1928 – ks. Henryk DRAHEL (p)
1928 – parafia liczy 3.415 kat., istnieje tu dom salezjanów oraz kaplica Nowojelnie (w trakcie budowy).
1929 – ks. Stefan WIERZBOWSKI (p)
1929 – parafia Dworzec w dekanacie zdziaciołskim, liczy: 3.416 kat., kaplice: Dworzec (cm.), Dworzec (XX. Salezjanie), Nowojelnia.
1931-1933 – ks. Jan KARWELIS-KORWEL (p)
1931 – parafia liczy 3.553 kat.
1933 – parafia Dworzec w dekanacie zdziaciolskim, liczy 3696 kat., kaplice: Dworzec (p.w. NMP Różańcowej), Dworzec (kaplica salezjanów)
1935-1937 – ks. Jan ŻAK SDB (p)
1935 – parafia liczy 4.180 kat.
1936 – parafia liczy 4.202 kat.
1937 – parafia liczy 4.297 kat.
1937 – dom zakonny Zgromadzenia Salezjanów, wraz z sekcja rzemieślniczą
1937-1939 – ks. Jan KAPUSTA SDB (p), 1937-1940 – ks. Władysław Wieczorek SDB (w), 1938 – ks. Stanisław Toporek SDB , 1938 - ks. Ludwik Witkowski SDB , 1938 – ks. Franciszek Wypler SDB , 1939 – ks. Wacław Rybicki SDB.
1938 – parafia w dekanacie dziatłowskim, kaplice: p.w. Matki Bożej Różańcowej i kaplica w domu salezjanów
1939 – parafia liczy 4.370 kat.
1939 – (21.11) aresztowanie salezjanów przez sowietów.
Ok. 1950 – kościół zamknięty, zamieniony na stajnie
1952 – zm. ks. Ludwik WITKOWSKI SDB

1989-1991 – w diecezji mińskiej
1990 – początek starań o odzyskanie świątyni

1991-2008 – w diecezji grodzieńskiej
1992 – oddany wiernym kościoła
2006-2008 – ks. Alieg ŻURAWSKI SDB

адказаць