горад Валожын на мапе

2025-07-28 Agnieszka Duda-Wiktor

Szukam informacji o rodzinie mojego dziadka Jana Ignacenko (Ignaczenko / Ігнаценка / Игнатенко)
urodzony 11. 11. 1923 w Ciabutach, syn Leona i Katarzyny z domu Radyna. Miał rodzeństwo (chyba siostrę, po wojnie szukał jej przez czerwony krzyż)

w dokumentach znalazłam, że mieszkał też w Wołożynie ul. Kręta 7/8. do okupacji.

W czasie wojny był strzelcem/ułanemадказаць

2024-01-15 Nadezda Blizniak

Спасибоадказаць

2024-01-10 Nadezda Blizniak

Знатокам Доброго дня! Интересует вопрос: Новогрудское воеводство Воложинского повета
Как называлась улица в г. Воложин до 1939 года, сейчас это улица Партизанская. адказаць

2024-01-15 Жданюк Елена

Улица (если ее можно так назвать) называлась Польная, т. к. дома были только с одной стороны улицы, с другой было поле. адказаць

2023-12-17 Валентина Зуева

Здравствуйте!
Возможно, у кого-нибудь есть информация о фамилии Джевецкий (Drzewiecki), Мой дед проживал ли на территории Воложина Минской области - Джевецкий (Drzewiecki) Владислав 1906 г. р. , из документов имеется только запись о браке с Сельской Яниной (Sielska) из МК Ивьевского костела за 1933 год и архивная справка об участии в выборах в сейм 1935 г. Приехал в Воложин в 1931 году, с 1934 года проживал там с женой и сыном, в 1937 году умер. Там же проживали его братья Йозеф и Ян. адказаць

2021-07-29 Екатерина Скорынина

Ищу информацию по фамилии Валентинович. Моя тетя Валентинович Иллюзия Адольфовна, 1926 г. р. , называла место, где родилась "деревней Воложник, которая переходила то Литве, то Беларуси". Предполагаю, что это Воложин.
Ее родители - Валентинович Адольф Феликсович и Юзефа Станиславовна.
Дед - Валентинович Феликс (отчество к сожалению не известно). У него и его жены Екатерины Станиславовны было 13 детей, выжили из них шестеро - Анеля Феликсовна, Петр, Мария, Адольф, Иосиф и Александр. адказаць

2015-01-21 Teresa Jurska

Szukam krewnych z rodzin Bodylewiczów i Eydrygiewiczów, a także Huk. Zamieszkiwali w Starym Siole, Gustanach, Iwieńcu i Wolożynie. Slad po nich urywa się w latach trzydziestych ub. wieku. Wiem tylko tyle,że moja babcia Łucja Bodylewicz z domu Eydrygiewicz zmarła 5. 07. 1934 i została pochowana w Wolozynie. Miała dwóch braci Bronisława i Michała Eydrygiewiczów. Ze strony Bodylewiczów byl mój dziadek Szymon, mąż Łucji,którego losy znam,ale nic nie wiem o jego siostrze Wandzie i jego rodzicach też Szymonie i matce Marii z domu Huk.

2014-10-12 Zbigniew Wołocznik

"Kurier Wileński" nr 23 z dnia 29. 01. 1928 r. zamieścił informację o działalności Związku Strzeleckiego na terenie powiatu wołożyńskiego.

Kronika Wołożyńska
- Rozwój Związku Strzeleckiego.
Strzelec na tutejszym terenie nie przejawiał do niedawna żadnej działalności. Z chwilą jednak przydzielenia tu obecnego komendanta obwodu Związku Strzeleckiego na powiat wołożyński pana Bolesława Kwiatkowski ego, praca zaczyna się posuwać raźno naprzód. W ciągu bowiem niespełna 3 miesięcy powstało już 6 oddziałów : 1 ) Wiszniewo – miasto, 2)Wiszniewo osada, 3) Iwieniec, 4) Ługamowicze, 5) Wołożyn , 6) Zabrzezie.
Strzelec kładzie specjalny nacisk na pracę kulturalno – oświatową. Przy każdym więc oddziale uruchomiane są referaty kulturalno – oświatowe, które prowadzą kursy dla dorosłych, na których wykłady odbywają się 3 razy w tygodniu.
адказаць

2014-04-10 Zbigniew Wołocznik

Nasz Przyjaciel Nr 25 z 1933. znalazłem informację o ks. Antonim Udalskim.

Wołożyn

Młodzież tutejsza, zorganizowana w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej, pod czujnym okiem swego Protektora księdza Antoniego Udalskiego pracowała dzielnie, chociaż dotychczasową swą pracę ograniczała do zebrań i obchodów wewnątrz ”Ogniska”. Potrzeba jednak zdobycia grosza i chęć publicznego okazania swego istnienia zmusiła do pomyślenia o przedstawieniu.
Podobno mądrzy ludzie twierdzą, że pierwsze wrażenie jest decydujące. Nie łatwą jest jednak rzeczą wywołanie przychylnego wrażenia u obywateli sławetnego grodu Wołożyna, którzy w swych murach goszczą niemal co tydzień objazdowe teatry ukraińskie, rosyjskie. , Redutę, a raz widocznie przez omyłkę spadła nawet gwiazda polskiego ekranu - Smosarska. Pomimo to odważnie zabrano się do dzieła i przy łaskawej pomocy Pana Starosty K. Łyszczykowskiego przygotowano 4-ro aktową komedię pod tytułem "Pan Chciwski, czyli skąpy dwa razy traci " do tego stopnia, te odkładane z niezwykłą skrupulatnością z tygodnia na tydzień, aż do dnia 25 maja przedstawienie doszło do skutku.
Wykonawcą ról w osobach druhen: Bobrykówny, Korzeniewskiej, Jaroszewiczówny, Moczulskiej, Bitelówny i druhów : Koczana, Buraczewskiego, Antosiewicza i Kosowskiego doskonałą swą grą już przy pierwszym występie podbił nie tylko serca, ale nawet i. .. kieszenie widzów (przeszło 70 złotych w kasie).

Osiągnąwszy taki rezultat, młodzież zebrała tyle śmiałości , że odważyła się na wycieczkę do odległego o 20 kilometrów Wiszniewa i tam odegrała 28 maja powtórnie. Sukces wewnętrzno-techniczny przedstawienia w obu wypadkach zawdzięczać należy panu Lewandowskiemu, który wybitne swoje zdolności organizacyjno-reżyserskie był łaskaw ofiarować Stowarzyszeniu za co Mu tą drogą składamy serdeczne "Bóg zapłać", zaś młodzieży Stowarzyszonej za jej trud i chęć pracy "Cześć".

"jot-em-ski "адказаць