Валожын - горад ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці Рэспублікі Беларусь.
Для гэтага населенага пункта на сайце Radzima.net ёсць наступныя даныя:
- геаграфічныя каардынаты мясцовасці і размяшчэнне горада Валожын на падрабязнай старой мапе пачатку ХХ стагоддзя і сучасных мапах, а таксама на саталітарных здымках Google Maps - Google Мапы;
- адміністрацыйна-тэрытарыяльная прыналежнасць у складзе Расійскай імперыі, Польшчы (Другой Рэчы Паспалітай), Рэспублікі Беларусь (2017);
- праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся горад Валожын на пачатку ХХ стагоддзя;
- за якія гады захаваліся метрычныя кнігі аб народжаных, уступаючых у шлюб і памерлых дадзенага прыходу;
- № фонду, вопісу, і адрас архіву, ў якім захоўваюцца метрычныя кнігі;
- каталіцкая парафія, да якой адносілася/адносіўся горад Валожын на пачатку ХХ стагоддзя;
- за якія гады захаваліся метрычныя кнігі аб народжаных, уступаючых у шлюб і памерлых дадзенага прыходу;
- адрас архіву, ў якім захоўваюцца метрычныя кнігі;
- імя ўладальніка і назва маёнтка, да якога належыла мясцовасць у сярэдзіне XIX стагоддзя;
Гэта інфармацыя даступна для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium планам.
Пакінуць паведамленне
Паведамленні:
Ищу информацию по фамилии Валентинович. Моя тетя Валентинович Иллюзия Адольфовна, 1926 г.р., называла место, где родилась "деревней Воложник, которая переходила то Литве, то Беларуси". Предполагаю, что это Воложин.
Ее родители - Валентинович Адольф Феликсович и Юзефа Станиславовна.
Дед - Валентинович Феликс (отчество к сожалению не известно). У него и его жены Екатерины Станиславовны было 13 детей, выжили из них шестеро - Анеля Феликсовна, Петр, Мария, Адольф, Иосиф и Александр.адказаць
Szukam krewnych z rodzin Bodylewiczów i Eydrygiewiczów, a także Huk. Zamieszkiwali w Starym Siole, Gustanach, Iwieńcu i Wolożynie. Slad po nich urywa się w latach trzydziestych ub.wieku. Wiem tylko tyle,że moja babcia Łucja Bodylewicz z domu Eydrygiewicz zmarła 5.07.1934 i została pochowana w Wolozynie. Miała dwóch braci Bronisława i Michała Eydrygiewiczów. Ze strony Bodylewiczów byl mój dziadek Szymon, mąż Łucji,którego losy znam,ale nic nie wiem o jego siostrze Wandzie i jego rodzicach też Szymonie i matce Marii z domu Huk.
"Kurier Wileński" nr 23 z dnia 29.01.1928 r.zamieścił informację o działalności Związku Strzeleckiego na terenie powiatu wołożyńskiego.
Kronika Wołożyńska
- Rozwój Związku Strzeleckiego.
Strzelec na tutejszym terenie nie przejawiał do niedawna żadnej działalności. Z chwilą jednak przydzielenia tu obecnego komendanta obwodu Związku Strzeleckiego na powiat wołożyński pana Bolesława Kwiatkowski ego, praca zaczyna się posuwać raźno naprzód. W ciągu bowiem niespełna 3 miesięcy powstało już 6 oddziałów : 1 ) Wiszniewo – miasto, 2)Wiszniewo osada, 3) Iwieniec, 4) Ługamowicze, 5) Wołożyn , 6) Zabrzezie.
Strzelec kładzie specjalny nacisk na pracę kulturalno – oświatową. Przy każdym więc oddziale uruchomiane są referaty kulturalno – oświatowe, które prowadzą kursy dla dorosłych, na których wykłady odbywają się 3 razy w tygodniu.
адказаць
Nasz Przyjaciel Nr 25 z 1933. znalazłem informację o ks. Antonim Udalskim.
Wołożyn
Młodzież tutejsza, zorganizowana w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej, pod czujnym okiem swego Protektora księdza Antoniego Udalskiego pracowała dzielnie, chociaż dotychczasową swą pracę ograniczała do zebrań i obchodów wewnątrz ”Ogniska”. Potrzeba jednak zdobycia grosza i chęć publicznego okazania swego istnienia zmusiła do pomyślenia o przedstawieniu.
Podobno mądrzy ludzie twierdzą, że pierwsze wrażenie jest decydujące. Nie łatwą jest jednak rzeczą wywołanie przychylnego wrażenia u obywateli sławetnego grodu Wołożyna, którzy w swych murach goszczą niemal co tydzień objazdowe teatry ukraińskie, rosyjskie., Redutę, a raz widocznie przez omyłkę spadła nawet gwiazda polskiego ekranu - Smosarska. Pomimo to odważnie zabrano się do dzieła i przy łaskawej pomocy Pana Starosty K. Łyszczykowskiego przygotowano 4-ro aktową komedię pod tytułem "Pan Chciwski, czyli skąpy dwa razy traci " do tego stopnia, te odkładane z niezwykłą skrupulatnością z tygodnia na tydzień, aż do dnia 25 maja przedstawienie doszło do skutku.
Wykonawcą ról w osobach druhen: Bobrykówny, Korzeniewskiej, Jaroszewiczówny, Moczulskiej, Bitelówny i druhów : Koczana, Buraczewskiego, Antosiewicza i Kosowskiego doskonałą swą grą już przy pierwszym występie podbił nie tylko serca, ale nawet i ... kieszenie widzów (przeszło 70 złotych w kasie).
Osiągnąwszy taki rezultat, młodzież zebrała tyle śmiałości , że odważyła się na wycieczkę do odległego o 20 kilometrów Wiszniewa i tam odegrała 28 maja powtórnie. Sukces wewnętrzno-techniczny przedstawienia w obu wypadkach zawdzięczać należy panu Lewandowskiemu, który wybitne swoje zdolności organizacyjno-reżyserskie był łaskaw ofiarować Stowarzyszeniu za co Mu tą drogą składamy serdeczne "Bóg zapłać", zaś młodzieży Stowarzyszonej za jej trud i chęć pracy "Cześć".
"jot-em-ski "адказаць
