Wielkie Siołovillage in Maładečna district Minsk region of the Republic of Belarus. Information presented on the Radzima.net: village Wielkie Sioło Where located 

Location of the village Wielkie Sioło

— geographic coordinates and depiction of the village Wielkie Sioło on early-20th-century detailed maps, modern maps, and satellite imagery (Google Maps).
Administrative affiliation 

Administrative affiliation of the village Wielkie Sioło

— the administrative-territorial units to which the settlement belonged in different historical periods:— Russian Empire (1870-1910s), — Polish Republic (Second Rzeczpospolita, 1920-1939), — Republic of Belarus (as of 2017);

Orthodox parish of the village Wielkie Sioło Orthodox parish to which the village Wielkie Sioło belonged at the beginning of the 20th century; Parish Registers of births, marriages and deaths of the village Wielkie Sioło metrical books of the Orthodox parish on births, marriages and deaths (with indication of years, fund, inventory and archive where parish registers kept); Links to microfilms of church records links to microfilms of church records (births, christenings, marriages, deaths); Catholic parish of the village Wielkie Sioło Catholic parish to which the village Wielkie Sioło belonged at the beginning of the 20th century; Parish Registers of births, marriages and deaths of the village Wielkie Sioło metrical books of the Catholic parish on births, marriages and deaths (with indication of years, fund, inventory and archive where parish registers kept); Links to microfilms of church records links to microfilms of church records (births, christenings, marriages, deaths);
This information is available for registered users with a Premium plan.

Add the message

*
*
*
*

Messages:

Гісторыя.
Вёска разьмешчана за 6 км ад вёскі Палачаны і прыкладна на такой жа адлегласьці ад вёскі Лебедзева. Вялікае Сяло разьмешчана на ўзвышшы, якое цягнецца з усходу на захад. Вакол вёскі шмат сельскагаспадарчых зямель. Глебы тут цяжкія, суглінкавыя, але досыць ураджайныя. Праўда, мабыць, з-за разьмяшчэньня на ўзвышшы, клімат тут больш суровы, асабліва ўзімку, калі нават параўноўваць з суседняй вёскай Лебедзева. Вясна тут надыходзіць пазьней і сьнег ляжыць пасьля зімы пазьней, чым у суседніх вёсках. Да пачатку 1970-х гадоў вёска была досыць шматлікай. Аднак у выніку масавага сыходу ў горад моладзі ў цяперашні час тут пастаянна пражывае каля 30 чалавек. Вёска мае адну вуліцу, якая сваім заканчэньнем датыкаецца ляснога масіву ў заходняй сваёй частцы. З паўночнага боку лес падыходзіць да вёскі на адлегласьць 500—800 мэтраў. У дарэвалюцыйны час у вёсцы працавала народнае вучылішча, дзе мясцовых дзяцей навучаў грамаце настаўнік па прозьвішчы Шпак. У пасьляваенны час у вёсцы была пачатковая школа, дзе доўгі час настаўнічаў Клаўдзі Іванавіч Мышук. Фактычна, усе людзі, якія нарадзіліся ў вёсцы пасьля вайны, атрымалі пачатковую адукацыю ў гэтага настаўніка. Гэта школа была зачынена ў 1970-я гады з-за адсутнасьці неабходнай колькасьці вучняў. Пасьля заканчэньня пачатковай школы дзеці працягвалі вучобу ў Лебедзеўскай альбо Палачанскай сярэдніх школах.

Да Другой сусьветнай вайны на некаторым аддаленьні ў паўднёва-ўсходнім кірунку ад вёскі разьмяшчаўся маёнтак памешчыка Шпілеўскага, каля якога быў вялікі сад. У час вайны дом памешчыка быў спалены партызанамі, а сад мясцовы калгас выкарчаваў ў 1960-я гады. Падчас вайны ў вёсцы існавала падпольная група зь ліку ваеннапалонных Чырвонай Арміі, якія жылі ў асобных сем’ях з дазволу нямецкіх уладаў. Кіраўнік гэтай групы, малодшы лейтэнант Павал Іванавіч Аборын, загінуў тут, недалёка ад вёскі ў лесе і быў пахаваны на месцы гібелі. Прыкладна ў 2014 годзе яго парэшткi былі перапахаваныя на могілках вёскі Груздава