Kalinkowicze - miasto w rejonie kalinkowickim obwodu homelskiego Białorusi.
Dla tej miejscowości na stronie Radzima.net ma następujące dane:
- współrzędne geograficzne i lokalizowanie miasta Kalinkowicze na szczegółowej mapie z początku XX wieku i współczesnych mapach, a także na zdjęciach satelitarnych Google Maps
- przynależność administracyjno-terytorialna w Imperium Rosyjskim, Republice Białorusi (2017);
- parafia prawosławna, do której należał(a) miasto Kalinkowicze na początku XX wieku
- what years the Metric books about the born, married and dead of this parish have survived;
- The fund number, the inventory, and the address of the Archive in which the metric books are stored;
- nazwa majątku i nazwisko właściciela w połowie XIX wieku
Ta informacja jest dostępna dla zarejestrowanych użytkowników z Premium planem.
Zostaw wiadomość
Wiadomości:
«...Эта церковь находится при дороге напротив двора; построена из деревянных кругляков, старая и ремонта требует, в первую очередь шалевки. ...В храме алтарь деревянный, резной... В этом алтаре образ Иисуса Христа на кресте. Царские врата, резные, старые, маленькие, рядом с которыми образ Избавителя, образ Святого Николая... С другой стороны этих царских ворот образ Наисвятейшей Девы Марии». В опись внесены и немногочисленные ценности: позолоченный изнутри кубок, серебряный кубок и позолоченная ложечка. Имелись также медные крест и кадильница, два алтарные окрашенные деревянные креста на подставках, три хоругви, Псалтырь, Требник и другие богослужебные книги. Колокольня стояла на приходском кладбище при церкви, на ней было три небольших колокола...».
Właściwie poszukuje informacji o miejscowości Wużyniec, która należała do Wawrzeckich w XVIII i poczatek XIX wieku, potem przeszła w ręce Oskierkow, byc może mieszkaja tam jeszcze również potomkowie Wawrzeckich. Interesuje mnie również historia miejscowości Wużyniec.
Pozdrawiam Waldemar Wawrzeckiodpowiedź
Witam. Google translate:
Jest znany z pisemnego źródła od XVIII wieku. W 1811 r. Został wyznaczony jako wieś w powiecie Rechitsa w obwodzie mińskim, posiadanie Askerko. W 1879 r. Został wyznaczony wśród wsi parafii kościelnej Aleksichskiego. Według spisu z 1897 r. W pobliżu znajdowała się kaplica, szkoła listów, piekarnia, 2 młyny konne.
Od 8 grudnia 1926 r. Do 10 listopada 1927 r. Centrum Rady Wsi Użineckiej Rejonu Jurowicza w Rechitskim, Sos. W 1930 r. Zorganizowano kolektywne gospodarstwo Krasna Smena, działał wiatrak i kuźnia. Była szkoła podstawowa (w 1935 r. 99 uczniów). Podczas II wojny światowej, w czerwcu 1943 r., Najeźdźcy spalili wieś i zabili 25 mieszkańców. 68 mieszkańców zmarło na froncie. Według spisu powszechnego z 1959 r. Sklep działał w ramach kołchozu V. I. Czapajewa (centrum - wieś Ogorodniki).
https://orda.of.by/.map/?52.005264,29.645765&m=bing/17,3v/13odpowiedź
Ищу родственников по материнской линии. Дед Змушко Степан Васильевич 20.01.1916г.р., до войны был женат, имел двух дочерей в Белоруссии. Область попала в оккупацию и деда (машинист паровоза) перевели на Север. После войны развелся и жил на Севере с моей бабушкой. Мать деда звали Александра. Имел трех братьев. Помню только дядю Митю, когда дед привозил меня в Белоруссию.odpowiedź
