Zosimy - wieś w rejonie kobryńskim obwodu brzeskiego Białorusi.
Dla tej miejscowości na stronie Radzima.net ma następujące dane:
współrzędne geograficzne i lokalizowanie wsi Zosimy na szczegółowej mapie z początku XX wieku i współczesnych mapach, a także na zdjęciach satelitarnych Google Maps
- przynależność administracyjno-terytorialna w Imperium Rosyjskim (1900-x), II Rzeczypospolitej, Republice Białorusi (2017);
- parafia prawosławna, do której należał(a) wieś Zosimy na początku XX wieku
przez jakie lata zachowały się księgi metrykalne o urodzeniu, o małżeństwie, o zmarłych z tej parafii;
- zespoł, inwentarz, sygn. i adres Archiwum, w którym przechowywane są księgi metrykalne;
- parafia katolicka, do której należał(a) wieś Zosimy na początku XX wieku
- przez jakie lata zachowały się księgi metrykalne o urodzeniu, o małżeństwie, o zmarłych z tej parafii?;
- adres Archiwum, w którym przechowywane są księgi metrykalne (zespoł, inwentarz, sygn.);
Ta informacja jest dostępna dla zarejestrowanych użytkowników z Premium planem.
Zostaw wiadomość
Wiadomości:
В 1757 году вводится новое деление: вместо волостей и войтовст создавались губернии и ключи. Таким образом, возникла Кобринская губерния из 8 ключей [http://ru.wikipedia.org/wiki/. Казлоў Л.Р. Кобрынская эканомія (~1519 г.)].
Ещё из анализа одного источника можно сказать, что деревня Засимы впервые упоминается в 1724 году: «1724 – Барще, Турна, Зосимы, Лыщики, Ластовки» [Борисюк, Ю. Кобринские древности. Новые исследования / Краеведение с Юрием Борисюком [Электронный ресурс]. – 2015. – Режим доступа: http://kbr.by/gistorybor/2834. – Дата доступа: 22.02.2017].
«Известно, что в 1795 году Засимы (в географическом звучании – Зόсимы) состояли из двух деревень: 3 двора и 20 жителей в одной деревне и 2 двора и 14 жителей – в другой. Относилась деревня к Кобринской Экономии Брестского воеводства.
К 1890 году две разрозненные деревни объединились в одну: 368,5 десятин земли, деревня уже относилась к Подолесской волости Кобринского повета Гродненской губернии Российской империи.
В 1897 году деревня состояла из 34 дворов, 217 жителей, имелся хлебный магазин.
С 1921 года – в составе Польши, в Подолесской гмине Кобринского повета Полесского воеводства, 44 двора, 231 житель.
В 1930-е года работала школа, вечерние курсы.
С 1939 года – деревня в составе БССР, с 15 января 1940 года – в составе Кобринского района Брестской области, с 12 октября 1940 года – центр Засимовского сельсовета.
В 1940 году – 63 двора, 284 жителя, начальная школа, изба-читальня, магазин, сельсовет» [Памяць: Гiст.-дакум. хронiка Кобрынскага раёна. – Мiнск.: БЕЛТА, 2002. – С. 582-583].
В инвентаре Кобринского староства, составленном Мальхером Райским, Даниилом Домарацким, Ярошем Зверем в 1597 году, говорится: «Sioło Koziszcza. W nim włok 7 gruntu podłego, z których na osocznika włoka iedna wolna, płacą z włok 6 za wszystkie powinności, krom żyta, owsa, z każdey włoki po gr. 74, czyni kop 7, gr. 24; żyta b. 6, owsa b. 6, siano w pieniądzach rachowano; tamże przy tym siele włok 3/10 wolnych na wygon poddanych tego sioła dano; wszakoż z tego do zamku powinni drwa dawać z każdey włoki drew po wozow 4. Tamże w zaścianka włok 4, z których płacą po gr. 60, czyni kop 4; tamże morgow 55, płacą z nich po gr. 2, czyni kop 1, gr. 50; tamie morgow 75, płacą z nich po gr. 3, czynik. 3, gr. 45; tamie nad rzeką Horodecznicą poddani pana Zacharyasza trzymaią włok 6, z tych płacą po gr. 80, czyni kop 8; tamie Zosim Mielnik у Czuyko trzymaią włok 2, płacą z nich po gr: 90, czyni kop 3; tamże Dmitrowiczy trzymaią włókę iednę, płacą z niey kopę, czyni kop 1, gr. 30» [Акты, издаваемые Виленской археографической комиссией. Том XIV. – Вильна: Типография А.Г. Сыркина, Большая улица, собственный дом, №88, 1888. – 704 с].
Козище – деревня более старая, чем Зосимы. Я считаю, что именно Козищенский Зосим Мельник является основателем деревни Зосимы.
odpowiedź
