Задвараны — вёска ў Пружанскім раёне Брэсцкай вобласці Рэспублікі Беларусь.
Звесткі, прадстаўленыя на сайце Radzima.net:
Праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся вёска Задвараны на пачатку ХХ стагоддзя;
метрычныя кнігі праваслаўнага прыходу аб народжаных, шлюбах і смерцях (з указаннем гадоў, фонду, вопісу і архіва, у якім яны захоўваюцца);
спасылкі на мікрафільмы царкоўных запісаў (нараджэнні, хрышчэнні, шлюбы, смерці);
Каталіцкая парафія, да якой адносілася/адносіўся вёска Задвараны на пачатку ХХ стагоддзя;
метрычныя кнігі каталіцкай парафіі аб народжаных, шлюбах і смерцях (з указаннем гадоў, фонду, вопісу і архіва, дзе яны захоўваюцца);
спасылкі на мікрафільмы царкоўных запісаў (нараджэнні, хрышчэнні, шлюбы, смерці);
Дзе знаходзіцца вёска Задвараны
— геаграфічныя каардынаты і размяшчэнне вёскі Задвараны на старых падрабязных картах пачатку ХХ стагоддзя, на сучасных картах, а таксама на спадарожнікавых здымках (Google Maps)Адміністрацыйная прыналежнасць вёскі Задвараны
— у якія адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінкі населены пункт уваходзіў у розныя гістарычныя перыяды:— Расійская імперыя (1870-1910-я), — Польская Рэспубліка (Другая Рэч Паспалітая, 1920-1939), — Рэспубліка Беларусь (станам на 2017 год);Гэта інфармацыя даступная для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium-планам.
Пакінуць паведамленне
Паведамленні:
Помогите узнать информацию о моей прабабушке Вакульчик Федора Романовна 14. 11. 83-17. 11. 1963 У нее были три дочки Евдокия,Зоя и Зинаида по мужу Климович(1919 г) - моя бабушка ее муж Климович Степан Николаевич 1911-1977
Здравствуйте! Помогите,пожалуйста, найти информацию о моём родственнике Кувшинове Анатолии Алексеевиче и его жене - студентке Головницкой Любови. Возможно Головницкая Любовь и осталась в живых и не была угнана в плен.
Кувшинов А. А. родился 14. 07. 1918г. в д. М. Косино Кирилловского района Вологодской области. Мать – Кувшинова Александра Ивановна (моя прабабушка). В 1939 году Кирилловским РВК был призван в армию рядовым (архив Кирилловского РВК). Окончил курсы подготовки младшего офицерского состава. Имел звание младшего политрука. Связь прервалась в июне 1941 года. Последние сведения о его местопребывании – Брестская область, п/о Кашорка, Пружаны, п/я 16. В январе 2014 года были найдены документы о том, что он попал в плен 25. 08. 1941 г. (База данных Центра документации при объединении «Саксонский мемориал») В списках погибших лагеря Шталаг 318 не значится.. адказаць
Здравствуйте,я двоюродная внучка упомянутой Вами Головницкой Любовь Ивановны. Жива ее родная сестра София Ивановна. По ее рассказам Анатолий Кувшинов был в плену ,но затем бежал , участвовал в боевых действиях. Был ранен ,отказался от ампутации руки и ноги,в следствии чего и умер. Данная информация известна со слов женщины у которой он находился будучи раненным. После войны она пришла в деревню Задворяны и рассказала все моей двоюродной бабушке Л. Головницкой по просьбе А. Кувшинова. Место захоронения Анатолия Алексеевича нам неизвестно. адказаць

2013-02-22 Нина Козлович